de Groede; Speeltuin voor jongvee

Uitgelaten rennen ze met bokkensprongen de vrijheid tegemoet: jonge koeien (pinken), paarden en veulens. Geluksvogels. Van mei tot in het najaar mogen ze op de Groede grazen, met uitzicht op het wad.

Al meer dan een eeuw wordt dit buitendijks, kwelderachtig grasland begraasd, en dat zie je terug in de vegetatie. Bijzondere plantensoorten komen op, en langs de afrasteringspaaltjes is het effect van begrazing duidelijk zichtbaar.

In het voorjaar treffen eilander boeren elkaar bij de kraal, waar het meegebrachte jongvee wordt ingeschaard. Een paar boeren rijden op quads, als moderne cowboy's, over de vlakte en de duinen, om de kudde te bekijken.

De samenwerking met grondeigenaar Staatsbosbeheer is een moderne versie van het Oerol - een boerengebruik waarbij het vee op het eiland vrij mocht rondlopen. Oerol is Terschellinger dialect voor 'overal'. Tijdens de oogsttijd stonden de dieren aan een roop (touw). Het was een feest ze in het voor- en najaar los te laten, en dat is het op de Groede nog steeds!

Tijdens het broedseizoen is de Groede niet toegankelijk voor wandelaars, om vogels een kans te geven rustig te broeden. Buiten het broedseizoen om is het een aanrader om tot het eindpunt van de Groede, voorbij de vierde eendenkooi - de Rimkeskooi - naar de Eerste Slenk te wandelen, en dan langs het wad terug tot de Sint Janshoek, vlak voor de derde eendenkooi. Vroeger lag de Sint Janshoek overigens meer oostelijk, op de Groede. De vlierboom die daar stond was hét markeringspunt voor 'op 'e riid', een jaarlijkse traditie op de tweede zondag na Sint Jan (25 juni). Versierde wagens met eilanders, en ruiters te paard, trokken daarnaartoe, om te dansen, te zingen en misschien wel de liefde te vinden.

Het bosje net voor de Groede heet Bonte Liuwe Plakjes. Bonte Liuw is Aasters voor scholekster, of Bonte Piet, zoals eilanders zeggen.

Geschreven door Eilandmeisje